روش AHP يکي از فنون تصميم گيري چند منظوره

محقق و دانشجوي گرامي، در مبحث کوتاه زير با فرآيند تحليل سلسله مراتبي يا ahp به عنوان يکي از معروف ترين فنون تصميم گيري چند منظوره آشنا خواهيد شد. اساس اين روش مقايسه هاي زوجي مي باشد.

لازم به ذکر است تحليل داده هاي حاصل از پرسشنامه ahp ،که طراحي اين نوع پرسشنامه نيز از خدمات ماست، با نرم افزار محبوب اکسپرت چويس انجام مي شود. ما آمادگي داريم پرسشنامه هاي شما را در قالب عکس که براي ما تلگرام یا ايميل مي کنید، دريافت و نسبت به تحويل تحليل سلسله مراتبي مورد نياز شما اقدام نماييم.

دانلود مقاله ahp: برای دانلود این مقاله کافیست بر روی لینک AHP به عنوان يکي از فنون تصميم گيري چند منظوره کلیک نمایید

AHP به عنوان يکي از فنون تصميم گيري چند منظوره

در علم تصميم‌گيري كه در آن انتخاب يك راهكار از بين راهكارهاي موجود و يا اولويت‌بندي راهكارها مطرح است،‌ چند سالي است كه روشهاي تصميم گيري با شاخص‌هاي چند گانه «MADM» جاي خود را باز كرده‌اند. از اين ميان روش تحليل سلسله مراتبي (AHP) بيش از ساير روشها در علم مديريت مورد استفاده قرار گرفته است.

فرايند تحليل سلسله مراتبي يكي از معروفترين فنون تصميم گيري چند منظوره است كه اولين بار توسط توماس ال. ساعتي عراقي الاصل در دهه 1970 ابداع گرديد. فرايند تحليل سلسله مراتبي منعكس كننده رفتار طبيعي و تفكر انساني است. اين تكنيك، مسائل پيچيده را بر اساس آثار متقابل آنها مورد بررسي قرار مي‌دهد و آنها را به شكلي ساده تبديل كرده به حل آن مي‌پردازد.

فرايند تحليل سلسله مراتبي در هنگامي كه عمل تصميم گيري با چند گزينه رقيب و معيار تصميم گيري روبروست مي‌تواند استفاده گردد. معيارهاي مطرح شده مي‌تواند كمي و كيفي باشند. اساس اين روش تصميم گيري بر مقايسات زوجي نهفته است. تصميم گيرنده با فرآهم آوردن درخت سلسله مراتبي تصميم آغاز مي‌كند.

درخت سلسله مراتب تصميم، عوامل مورد مقايسه و گزينه‌هاي رقيب مورد ارزيابي در تصميم را نشان مي‌دهد. سپس يك سري مقايسات زوجي انجام مي‌گيرد. اين مقايسات وزن هر يك از فاكتورها را در راستاي گزينه‌هاي رقيب مورد ارزيابي در تصميم را نشان مي‌دهد.

در نهايت منطق فرآيند تحليل سلسله مراتبي به گونه‌اي ماتريسهاي حاصل از مقايسات زوجي را با يكديگر تلفيق مي‌سازد كه تصميم بهينه حاصل آيد.

مزاياي مهم تصميم گيري با روش ahp

فرايند تحليل سلسله مراتبي از جامع ترين نظامهاي طراحي شده براي تصميم گيري با معيارهاي چندگانه است؛ زيرا با بهره گيري از اين فن، مي توان مسئله را به صورت سلسله مراتبي در قالب معادلات درآورد و در آن، معيارهاي مختلف کمي و کيفي را در نظر گرفت.

اين فرايند گزينه هاي مختلف را در تصميم گيري دخالت مي دهد و امکان تحليل حساسيت روي معيارها و زيرمعيارها را فراهم ميسازد. همچنين، اين فرايند بر پاية مقايسة زوجي، با امکان تسهيل قضاوت ها و محاسبات، بنا نهاده شده است  و افزون بر اين، ميزان سازگاري و ناسازگاري تصميم را نشان مي دهد. اينها مجموعه اي از مزاياي مهم تصميم گيري چند معياره به شمار مي رود